Media markt

Air Shop

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΕΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ

Ο Κωστας εζησε και μεγαλωσε στην  Τριανδρια της θεσσαλονικης. Τον γνωρισα απο την οικογενεια των πεθερικων μου. Ηταν γείτονας, γνωστος και φιλος. Οταν μαλιστα ηταν παιδι, τον ειχε για ενα διαστημα ως παραγιο ο πεθερος μου στα καρα με τα αλογα. Καθως μεγαλωνε ο Κωστας, περα της κυριας δουλειας του που ηταν μπογιατζης,  ανακατευόταν  και με διαφορες τεχνικες εργασιες υδραυλικα, ηλεκτρολογικα, κατασκευες, επισκευες διαφορες στο αυτοκινητο και παρα πολλες αλλες. Μονο στα προβληματα -βλαβες του ασανσερ κολλουσε και φωναζε εμενα να το διορθωσω. Οι γνωσεις του με οτι καταπιανόταν ηταν πλουσιες και τι ς εμπλουτιζε συνεχως. Οι ανθρωποι που τον ηξεραν τον καλουσαν σε οποιοδηποτε προβλημα τους προκειμενου να δωσει λυση. Εκεινος ετρεχε να τους εξυπηρετησει τις περισσοτερες φορες χωρις αμοιβη. Αυτο τον ειχε κανει πολυ αγαπητο σε ολη την Τριανδρια και ολοι τον εκτιμουσαν. Τον Κωστα δεν τον αγαπουσαν μονο επειδη τους εξυπηρετουσε, αλλα επειδη ηταν ενας ανθρωπος "εξω καρδια" με χαμογελο, με φωνη που εβγαζε τα  αισθηματα του, με τα αστεια του.
Μια μερα καθως ημουνα στο μπαλκονι του σπιτιου των πεθερικων μου, τον βλεπω ξαφνικα σε μια σκηνη που εμεινα αφωνος. Ειχε κρεμαστει κυριολεκτικα εξω απο το μπαλκονι του δευτερου οροφου και μπογιατιζε ενα δυσκολο σημειο του εξωτερικου τοιχου του διοροφου σπιτιου του αδερφου του. Εδειχνε να ελεγχει την σταση του και την δυσκολια της συγκεκριμενης δουλειας. Ανησυχησα και τρομαξα. Δεν του φωναξα ομως γιατι θεωρησα οτι κατι τετοιο ισως να τον εβαζε σε μεγαλυτερο κινδυνο. Παραλληλα σκεφτόμουν πως και εγω εκανα πολλα και επικινδυνα πραγματα εξ' αιτιας της  δουλειας μου και πιοτερο απο αυτο που εβλεπα. Η διαφορα ομως ηταν οτι εγω εμηδενιζα τους  οποιους κινδυνους διοτι παντα ημουν δεμενος με την ζωη μου. Η ζωνη ασφαλειας μαζι με ενα ακριβο εξαρτημα το οποιο περιλιπτικα λειτουργει οπως ο μηχανισμος των ζωνων ασφαλειας των αυτοκινητων, ηταν παντα διπλα μου και σε αμεση χρηση. Λόγω δουλειας η επικινδυνοτητα ηταν καθημερινη. Ομως ποτε δεν ρισκαριζα.
Την επομενη ημερα συναντηθήκαμε. Του ειπα πως αυτο που εκανε ηταν ακρως επικινδυνο και πως σε καμια περιπτωση δεν επρεπε να επαναληφθει. Τουλαχιστο επρεπε να δεθεις με ενα σχοινι, μη ξεχνας οτι εχεις πατησει τα εξηντα. Μια κραμπα, μια ζαλη. ενα γλίστρημα, κατι οτιδηποτε και τωρα δεν θα μιλουσαμε. Με διαβεβαιωσε πως ηξερε τι εκανε. Η διαβεβαιωση του δεν με επεισε και του ειπα να προσεχει.
Περιπου ενα χρονο μετα καθως πηγαινα την σύζυγο μου στην μαμα της, εξω απο το πατρικο σπιτι του Κωστα, μια γειτονισα μας σταματαει αλαφιασμενη και μας λεει οτι ο Κωστας επεσε απο την ταρατσα του σπιτιου πριν απο πεντε λεπτα, καθως επλενε καποια χαλια.
Δεν θα ξεχασω την σκηνη οπου ο γειτονας και φιλος κείτονταν ασαλευτος στην πρασια του διοροφου σπιτιου σκορποντας την λυπη και την οδυνη σε οσους εμαθαν για τον αδικο χαμο του.. Δεν πλησιασα δεν αντεξα αυτην την εικονα οτι ειδα το ειδα απο μακρυα.
Καποιοι ανθρωποι που εμαθαν γι αυτο το ατυχημα ειτε απο το περιβαλον της συνοικιας, ειτε απο την τηλεοραση, ωριμασαν περισσοτερο, ανεβασαν το επιπεδο της ατομικης προστασιας και της ατομικης ασφαλειας. Παραθετω το περιστατικο αυτο,  με σκοπο να ανεβει επιπεδο εστω κι ενας ανθρωπος. Αν το εχω καταφερει  ειμαι ικανοποιημενος. Εαν ανεβηκαν επιπεδο περισσοτεροι, ειμαι ευτυχισμενος.
Οσο για τον Κωστα μας, οσοι τον γνωρισαμε δεν θα τον ξεχασουμε, και παντα θα τον μνημονευουμε.

Chris lift.
Ισως, αν ο Κωστας ειχε διαβασει το βιβλιο μου, σημερα μπορει να ηταν μαζι μας.